گل وشبنم
فاطمه ای نور چشمان ترم کم گریه کن
بادل سوزان کنار بسترم کم گریه کن
دیده ات چون ابرباران دیده ای بارانی است
نوردیده پیش چشمان ترم کم گریه کن
گرچه گل باشبنم خوددیدنی ترمی شود
تو ولی یاس بهشتی منظرم کم گریه کن
گریه هایت بعدمن فریادخواهدشدولی
پیش چشمم ای گل غم پرورم کم گریه کن
توگلی وعمرتو از گل بود کوتاه تر
زودتر ازهرگل آیی در برم کم گریه کن
تاتو گریان می شوی هفت آسمان گریان شود
صبرکن ای ابر باران آورم کم گریه کن
تا نیفتادی زپا ای شمع جمع اهل بیت
پیش من در لحظه های آخرم کم گریه کن
دودوآتش چون بهشت وحی رادربرگـرفت
درعزای غنچه ،ای نیلوفرم کم گریه کن
رهبرمظلوم این امّت چودرخانه نشست
پیش چشم اشکبارش دخترم کم گریه کن
هرچه می خواهی وفایی» گریه کن شب تا سحر
تا که فردا باتو گویم دربرم کم گریه کن
سجاده ی صبر/شهدت امام رضا «علیه السلام»
کم ,ای ,گل ,چون ,گریان ,ترم ,کم گریه ,ترم کم ,چشمان ترم ,چون بهشت ,بهشت وحی
درباره این سایت